| Przecież nie można się na siebie boczyć cały czas, prawda? Właśnie dlatego Edward zawarł przymierze z Davym.
Jeszcze niedawno chcieli się pozabijać, a teraz byli przyjaciółmi. To mogło się wydawać dziwne, ale tak właśnie zaczynały się największe przyjaźnie - ot, na przykład jak ta z Marianem. Który, nawiasem mówiąc, zszedł.
- Sukinsyn nie przesłał mi swojej mocy... - Skomentował w myślach Edward.
Byli naprawdÄ™ dobrymi kumplami.
Wysłał ognika na powierzchnię, by się trochę rozejrzał w poszukiwaniu za świeżym mięskiem.
Przyzwał Ponurego Obrońcę (bo poprzedniego chyba gdzieś wcięło), odsunął się ze swymi sługami, po czym rzucił dynamit pod dziwne stalowe drzwi. Jeśli siła wybuchu nie wyrwie ich z zawiasów to uda się na powierzchnię przed Suppa Marketem polować na niedobitki żywych.
Jakby coś to widząc żywych przemienia ich w sługi za pomocą myślozabóstwa. |