Tildan

Prom
Ungerzo/Garrick

Dzieląc uwagę między pulpit, a widok przed dziobem promu, Lena pozwoliła sobie na lekki uśmiech i bezgłośne westchnienie ulgi i zadowolenia, gdy obiekt zniknął we wnętrzu ładowni.
Zrobiła to, co należało, jako Wolkanka nie powinna więc odczuwać niczego podobnego, ale jej ludzka połowa tego właśnie potrzebowała.
Nie po raz pierwszy zresztą czyniła drobne odstępstwo od wolkańskich tradycji, w przekonaniu, iż przede wszystkim należy być w zgodzie z samą sobą.

- Rozumiem, poruczniku Ungerzo, wracamy na pokład. – Potwierdziła rozkaz i, przesuwając dłonie po konsoli, skierowała prom ku wrotom głównego hangaru na pokładzie piątym.

 

__________________
Życie to ciągłe czekanie: na dorosłość, na miłość, na autobus, na ulubiony serial, na szczęście, na wakacje, na przyjaciela... aż w końcu na śmierć.