Madam Web potarła skroń i westchnęła głęboko.
-
Przyprawiacie mnie o ból głowy - powiedziała.
Strzech pajączków otoczyła ponownie fioletowa mgła. W kilka sekund później byli już na dachu niskiego budynku. W powietrzu unosił się jakiś metaliczny zapach, było zimno oraz zaczynał padać.
Nagle usłyszeli krzyki i serię wystrzałów.
Na poziomie ulicy, nie dalej niż dwieście metrów od nich pod rozbudowany wiaduktem dwójka ludzi broniła się przed zgrają... zombie. Do na wpółzgniłych stworów to określenie najlepiej pasowało. Na oko było ich około dwudziestu. Były zwinne szybkie i zwinne, ale z trudem unikały strzałów ze strony dwójki ludzi. Część ciał nieumarłych już nosiła ślady po kulach ale to wcale ich nie zniechęcało do ataku. Jeden z stworów miał wyleniałe skrzydła i unosił się nad polem walki. Usiłował atakować z powietrza, ale na razie ludzie trzymali go na dystans.
Małe komando, kobieta i mężczyzna mieli na sobie coś na kształt czarnych mundurów z czerwonym krzyżem na ramionach oraz lekkie kamizelek, chyba kuloodporne. Mężczyzna miał jeszcze na gładki głowie hełm bez żadnego otworu na oczy. Bynajmniej nie był ślepy. Niemal każdy jego strzał sięgał jakiegoś rozkładającego się, ale żywego celu.
Kobieta natomiast miała odsłoniętą twarz. Miała krótkie włosy i lekki makijaż, który w ciągle nasilającym się deszczu zaczynał spływać po skórze.
Kobieta przełączyła coś na swojej broni i zamiast kul zaczęła pluć strugą ognia. Zombie paliły się, ale deszcz tłumił płomienie.
-
To niewiele da! - Zawoła mężczyzna kopniakiem odrzucając od siebie namolnego nieumarłego.
-
Zamknij się szeregowy i strzelaj! - Warknęła kobieta.