| Świątobliwość, różnie ją w życiu nazywana, dziwka, szmata... a i to tylko jedne łagodniejszych określeń jakie padały pod jej imieniem. Mimo że wdzięczna była wybawcy, trochę żałowała że nie trafiła do tego burdelu. Dawno już nikt jej porządnie nie przeleciał. Rzuciła pobierzne spojrzenie Panu Różowemu, który do tej pory nie schował do portek przyrodzenia. Dopiero teraz zauważyła że jego Włosy łonowe są równie różowe jak on sam a może nawet bardziej.
- Schowaj tą maliznę z powrotem do spodni przyjacielu, cholera wie jakie ptactwo tu krąży i może mieć chrapkę na twojego robaczka
Zachowanie Cycoliny nie zdziwiło jej. Wręcz przeciwnie, znała ją na tyle dobrze że miała niemalże pewność iż ona jeszcze bardziej żałuje tego burdelu.
- No braciszku, prowadź więc nas, oświeconych, nas wspaniałych, nas
będących kwintesencją ideału w jakieś spokojne miejsce, byśmy mogli zaszczycić Cię naszym towarzystwem i mądrością
__________________
It matters little how we die, so long as we die better men than we imagined we could be - and no worse than we feared.
11-02-2013 - 18 -02.2013 - Nie ma mnie. |