| Thronaar, jak większość krasnoludów, nigdy nie lubił wody, a pływanie na jakieś łupinie pośrodku morza przyprawiało go o mdłości, w przenośni i niestety także dosłownie. Przez całą podróż zastanawiał się po jakie diabły zaciągnął się na tą podróż i jacy bogowie go przeklęli. Co zaciągnął się do jakieś hałastry, to ciągnęło się za nim pasmo nieszczęść i niedokończonych zadań.
Gdy tylko zakończyło się kołysanie, na chwilę optymizm powrócił do krasnoluda, być może to nowe miejsce będzie lepsze niż pozostałe, albo chociaż znajdą się u celu wędrówki.
Gdy wyszedł na ląd i spojrzał na drużynę po raz kolejny zobaczył jak złoto łączy ogień i wodę, a przynajmniej tworzy dziwne sojusze. Tylko ten błyszczący metal mógł połączyć losy krasnoluda, orka i dwójki elfów. Do tego wylądować na tej przeklętej przez bogów wyspie, na której żyją głównie kąsające owady i bogowie wiedzą co jeszcze za bestie. Oby tylko ten muszlowy elf o ptasim móżdżku wiedział gdzie iść, bo każda minuta w tym klimacie pozbawiała sił i ochoty do życia.
__________________
Nic nie zostanie zapomniane;
Nic nie zostanie wybaczone. |