| Na niebie krąży orzeł... wielki orzeł, jak plaktu propagandowego z dawnych czasów... biała głowa obraca się w prawo i lewo szuka ofiary, zdobyczy... Poniżej wielkie zamieszanie... Spomiędzy gór ze zachodu schodzi, łukami, droga... spokojnie opada w doline... bierze łagodny zakręt na wschód... Odchodzi od niech ścieżka prowadzi pod las... i wille...przechodzi koło niej i prowadzi dalej na wschód... do obozowiska...największego obozowiska po tej stronie Molocha... namioty namiociki... wozy...wszędzie widać żołnierzy Posterunku... zwykłych gangerów, podróżników, traperów... przekrój przez wszystkie możliwe profesje tego świata... Dalje widać POstawionych kilka dużych namiotów... przed nimi stoją strażnicy.. a właściwie prażą się, bo skwar się leje z nieba niemiłosierny...
Bonebraker
Jeszcze kurz po przyjeździe twojej ekipy nie opadł, a już następna się pojawia... i tak cały czas... ktoś przyjeżdża, ktoś wychodzi... ścieżką prowadząca od drogi pod willę, jest tylko podjazdem... chwilowym parkingiem... Jeszcze nie zdążyłeś wejść do budynku, a już słyszysz ujadanie Wilka, który, powstrzymawany przez Telkontara, usiłuje odgryść nogę motocykliście, który o mało go nie przejachał.
Conchita obraca się do Ciebie Szefie to ja się dowiem co i jak dobra?? uśmiecha przymilnie... wiesz, ze dowie się wszsytkie i jeszcze ciut więcej. Tobie zostaje tylko siąść i czekać... O może na tej ławie która stoi na werandzie? Wyglada na mocną na tyle, żeby wytrzymać Twój ciężar.
[/b]
__________________
Si vis pacem para bellum.
Wojownicy nie umierają. Oni idą do piekła, żeby się przegrupować.
I zesłał ich Pan, by siali zamęt i zniszczenie.
Jestem Skoletek. To my przytrafiamy się dobrym ludziom. Porzućcie wszelką nadzieję... |