| Firvagor
Patrzył jak odjeżdża jedyna osoba, do której tak bardzo się zbłiży i poczuł się przy niej tak wspaniale jak nigdy dotąd. Poczuł wewnętrzy smutek. Niczym zbity pies zwiesił głowę. Jego mina raczej nie wyrażała szczęścia.Jednak musiał dojść do siebie. Czekała go długa droga do karczmy. Serce jego było z księżniczką, odjechało za nią. Ciało podążało w przeciwną stronę. Daleko od zamku. Szykujmy się do odjazdu, szkoda tracić tak pięknego dnia, zatrzymamy się na noc w gospodzie. Rzekł szykując konia do wyjazdu. Dziwnie się czuję. Mu żołądek podchodzi mi do gardła. Co się ze mną? Czyżby ona tak na mnie wpłynęła? Opanuj się jesteś wojownikiem. Jeśli ona się Tobą zajmie będzie Twoją słabością. Poświecisz dla niej zbyt wiele. Ale jestem taki samotny. Potrzebuje kogoś. Tylko czy akurat jej? Wewnętrze rozterki Firvagora nie dawały mu spokoju przez całą drogę do karczmy. Był cichy. Rozmyślał w spokoju. To było niebezpieczne z jego strony. Brak czujności mógł spowodować wpadniecię w pułapkę, którą zapewne szykował zdrajca Vallah.
__________________
Yami yori mo nao kuraki mono, Yoru yori mo nao hukaki mono Konton no umi yo, tayutoishi mono, konjiki narishi yami no oo Ware koko ni nanji ni negau, ware koko ni nanji ni chikau Waga maeni tachifusagarishi subete no orokanaru mono ni Ware to nanji ga chikara mote hitoshiku horobi o ataen koto o! Giga Sureibu! |