| - Panie kapitanie, ten człowiek nie wygląda jakby gdzieś się wybierał. To naprawdę takie pilne? -
Kerensky nie zdążył jeszcze odetchnąć po wykonanym "parkowaniu", a kapitan już wymagał od nich kolejnych deklaracji. Bennet zastanawiał się nad sytuacją, jeśli ta osoba nie należała do załogi statku, który przybył tu niedługo przed nimi to mogła wisieć na tej linie od dwóch dni, a wtedy śpieszenie z pomocą byłoby mocno spóźnione...
- Spróbuje zaoszczędzić nam zachodu, wszystkie czujniki ciągle mamy sprawne... -
Spokojnie zgasił niedopałek swojego papierosa na metalowym blacie, uważając by niczego przy okazji nie podpalić i przeszedł z menu nawigacyjnego do czujników biologicznych. Chciał przeskanować mały obszar, konkretnie ten gdzie unosił się nieruchomy człowiek. Starał się dostroić ustawienia czujników tak by wykryły ewentualne funkcje życiowe u nieszczęśnika. Jeśli facet okazałby się trupem, oszczędziłoby im to niebezpiecznej wycieczki w zaśmieconą odłamkami próżnię. Jeśli jednak okazałoby się, że gościu żyje, należało szybko ruszyć tyłek na zewnątrz. Odgłosy dobiegające z komunikatorów reszty załogi nieco go niepokoiły. Znajdowali trupa za trupem, ale z drugiej strony nie było w tym niczego dziwnego, nie w statku w którym wybuch wyrwał dziurę w poszyciu. |