Abdul ibn Tuwayr al Jannach
Po odprawieniu dziękczynnych modłów muzułmanin powstał z klęczek i starannie zwinął dywanik modlitewny. Schował go do dużej, finezyjnie szytej, skórzanej torby podróżnej zapinanej za pomocą żelaznych klamer, po czym przewiesił ją przez ramię.
Wyprostowany Arab nie wyróżniał się wzrostem, mierzył zaledwie metr i 75 centymetrów. Jego wiek można by ocenić na 30-35 lat. Jako ,że od dawna nie pracował fizycznie nie był mężczyzną mocarnej budowy, aczkolwiek regularne treningi fizyczne w młodości pozostawiły na nim swój ślad. Nie był otyły ani masywny - wręcz przeciwnie - zachował smukłą sylwetkę i żylastą muskulaturę. Cechowała go typowa śródziemnomorska uroda, orli nos i wydatne kości policzkowe. Gęsty, starannie przystrzyżony i wymodelowany czarny zarost z charakterystyczną kozią bródką wyostrzał jego rysy i dodawał powagi. Pod podróżnym turbanem, chroniącym przed słońcem i piaskiem, schował długie, proste, czarne włosy. Odzienie muzułmanina stanowiły proste, bawełniane ubrania charakterystyczne dla gorącego klimatu i ludzi jego rasy, wyznania. U pasa miał przewieszoną średnich rozmiarów skórzaną torbę. Za pasem zaś schowany w pochwie kindżał o zdobionej rękojeści.
Zaczął się rozglądać po pokładzie uważnie lustrując wzrokiem współtowarzyszy podróży. Zauważył iż jeden z rycerzy zachowuje się jakby doznał jakiegoś uszczerbku na zdrowiu. Prawdopodobnie coś stało mu się w ramię. Abdul uśmiechnął się w duchu, być może będzie to dobra okazja by udowodnić swe umiejętności i przydatność. Podszedł do nieszczęsnego rycerza opierającego się o burtę. Ukłonił się i przedstawił -
"Witaj Panie. Nazywam się Abdul. Obserwowałem Cię od dłuższego czasu i zauważyłem iż szwankujesz na zdrowiu. Po wstępnych oględzinach mogę stwierdzić ,że Twoje ramię jest prawdopodobnie wybite. Trzeba je nastawić aby odzyskało dawną sprawność. Jestem medykiem i dysponuję fachową wiedzą na ten temat. Mogę Ci pomóc jeśli tylko wyrazisz na to zgodę."