| Pearl słuchała opowieści księgowego ze znudzoną miną jednocześnie obserwując mężczyzn siedzących przy tym samym stoliku. Jedno pytanie cały czas kołatało jej się po głowie: dlaczego księgowi muszą zawsze być tak cholernie nudni?
To nie było jednak pytanie, które należało wypowiedzieć na głos, w sumie też odpowiedź na nie i tak nie miała znaczenia. Znaczenie miało coś zupełnie innego.
Dziewczyna wyciągnęła przed siebie odziane w spodnie z czarnej skórę oraz wysokie do kolan czarne kozaki nogi, i wygodniej rozparła się na siedzeniu, przybierając wyluzowaną, swobodną pozę światowca. Tak przynajmniej miało to wyglądać w założeniu. Czarne, proste włosy rozsypały się na ramionach, przykrywając częściowo obcisłą, zapięta pod szyję kurtkę stanowiącą dopełnienie stroju. Każdy bez trudu mógł stwierdzić, że była zbyt młoda jak na obytego światowca, raczej nie przekroczyła wieku dwudziestu lat i pewnie była także równie mało doświadczona. Każdy też mógł zadać sobie pytanie: Dlaczego otrzymała zaproszenie na obecne spotkanie?
Tymczasem trzy z pięciu osób zdążyły się już przedstawić i ujawnić swoje umiejętności. Dziewczyna poruszyła się niespokojnie na niezbyt wygodnym siedzisku:
- Pearl Klaine – powiedziała obrzucając rozmówców spojrzeniem, jakby oczekując dowcipów odnośnie takiego imienia. - Zdobywam informacje – uzupełniła wiedzę o sobie. - Mnie interesuje co innego... - Popatrzyła na księgowego – jak hojne jest potencjalne wynagrodzenie? |