| Zaśmiała się na widok obracającego się Władimira. Wydawało jej się, jakby widziała tych dwóch dopiero wczoraj. Mogła przysiąc, że wcale się nie zmienili. Z wyglądu trochę starsi, ale w środku tacy sami, jak gdy ich poznała. Ale jaką mogła mieć pewność? Ona pewnie także wydawała im się Olivią sprzed lat, może odrobinę bardziej poważną, sama jednak wiedziała, jak wpływają na nią trudy i smutki codziennego życia. Ilu ludzi jest szczerych, ilu zaś zasłania się maską?
- A da radę się zgubić w takiej małej mieścinie? Nawet jeśli, to pewnie żądni sensacji mieszkańcy szybko naprowadziliby nas na trop – odezwała się tonem wskazującym na niechęć do tego zaścianka.
Owinęła się wyjętą z kieszeni chustką tak, by nie tylko osłaniała szyję od wiatru, ale również włosy przed deszczem. Marny środek zapobiegawczy, ale najlepszy, na jaki mogła sobie pozwolić. Nie miała zamiaru prosić pani Matyldy o parasol, najwyżej zaopatrzy się w taki w czasie zakupów.
- Nie widziałam po drodze stacji, ale na pewno mijałam sklep. Może przypadkiem ktoś puści parę z ust na interesujące nas tematy. Pozwól, że będę twoją przewodniczką – rzuciła żartobliwie i wsunęła lewą rękę pod ramię Władimira, a prawą wyciągnęła w oczekiwaniu na reakcję Charlesa. Nigdy nie potrzebowała dużo alkoholu, ani nie musiał on być wysokoprocentowy, by zdołać nieco rozluźnić kobietę. To były jedyne momenty, w których wydawała się w miarę zwyczajna. Mimo wszystko doskonale znała granice swoich możliwości i nigdy się nie zapominała, wypijając choćby o kroplę za wiele.
- Mamy tyle spraw do obgadania, dlaczego musiała się zdarzyć taka tragedia, żebyśmy mogli się zobaczyć? – zaczęła smutno, by po chwili dodać z szelmowskim uśmiechem. – Ale nie trzymajcie mnie dłużej w niepewności. Co nowego u was? Dlaczego nie chwalicie się żadną panią Brooks czy Bazhukov?
__________________
"We train young men to drop fire on people, but their commanders won't allow them to write "fuck" on their aeroplanes because it's obscene." Apocalypse Now |