| Fou Lu
Zakosztował walki i rozluwu krwii, którego dawno nie czuł. Zapach który unosił się teraz w powietrzu był jego ulubionym. "Zapach śmierci" - pomyślał, wspominając, dzień zagłady w świątyni, której miałbyć złożony w ofierze samemu Melothowi. " To wtedy czułem. Ten strach, obłęd kapłana w jego oczach, gdy leżałem przykuty do ołtarza." Jednak spłynęła na niego dziwna łaska. "Nie zabili mnie. Zamkneli w tej ciasnej kopule ze szkła i zasnąłem, a co wcześniej było?" Rozkojarzył się.
- No to problem twojego uzbrojenia mamy z głowy -wskazal leżace przy trupach sprzęty EsQuero.
- Zapomij, że będe używał tej prostaciej broni, która dzieciom służy do zabawy. Nie szanujesz mnie synu Melotha. Obejdzie się, znajde coś lepsze i godnego używanie przez mnie.
Ruszyliście dalej, pozostawiając śmierć za sobą. Drow oddalił się w ciemność lasu, który nadal żył swoim życiem. Smutne krople nieba nie ustawały rosić. Ubranie coraz bardziej przemokało. Podniosła się mgła ograniczająca widoczność. Była coraz gęstsza niczym mleko, które stało od kilku dni.
Po długim marszu, chowający się Morrslieb pozwoli schować się za zachodnim horyzontem i ustąpił wschodzącemu słońcu.
__________________
Yami yori mo nao kuraki mono, Yoru yori mo nao hukaki mono Konton no umi yo, tayutoishi mono, konjiki narishi yami no oo Ware koko ni nanji ni negau, ware koko ni nanji ni chikau Waga maeni tachifusagarishi subete no orokanaru mono ni Ware to nanji ga chikara mote hitoshiku horobi o ataen koto o! Giga Sureibu! |