| Uderzenie adrenaliny zaraz po tym jak została dość 'gwałtownie' obudzona, pozwoliło jej pomyśleć na tyle logicznie, że gdy wygrzebała się z tego, co zostało po samochodzie, zabrała ze sobą też swoją torbę podręczną. Nie miała także przez jakiś czas świadomości tego, jak potwornie boli ją noga. Niestety, wprost proporcjonalnie do długości czasu spędzonego na chłodzie, adrenalina opadała i już po jakimś czasie, Ruth poczuła silny ból, który z pierwszą falą uderzenia, zaślepił jej zwykle ostry umysł. Nie mogąc ustać, usiadła na poboczu, poświęcając się głębokiej kontemplacji wewnętrznej agonii, która obecnie ją przytłoczyła. Z bólu było jej wręcz niedobrze, domyśliła się więc, że noga jest złamana. Powinna się zebrać i unieruchomić kończynę, ale nie mogła się jeszcze zebrać...
- Potrzebuję... Pomocy...
Sapnęła przez zęby. Miała nadzieję, że któryś z panów się połapie, mimo rozkojarzenia całym wydarzeniem... |