| - A prosto, jak z bicza strzelił. Iść trzeba na południe, albo się natkniesz na cmentarz, albo drogę przetniesz, to nią można się kierować. Dwie tam prowadzą, chociaż jedna bardzo stara, powiadają, że jeszcze przez nieludzi budowana.
Entuzjazm jakby się zwiększył, gdy powiedziała o tym, że tam pójdzie. Co jak co, lecz emocje nieznajomy ukrywał słabo. Lub może to Arina zrobiła się tak dobra w ich odczytywaniu. Alez właśnie okrążył stanicę, kręcąc głową. Nie było innych wyjść, chyba, że jakieś tajne.
- Strawą bym poczęstował, gdybym sam miał. Jak coś upolujecie, podzielić się możecie - zaśmiał się ze swojej rymowanki. - Z cmentarza wrócicie, z czymś do żarcia najlepiej, to dach nad głową i palenisko udostępnię. Jakieś zioła też się znajdą.
Mark zbliżył się do wiedźminki, nachylając w siodle i szepcząc do jej ucha.
- Dla mnie to brzmi tak, jakby liczył, że cmentarz załatwi nas na amen i wracać już nie będzie komu. |