| Na czole kobiety pojawiły się poziome bruzdy, gdy zmarszczyła brwi.
Był trochę podobny do Roberta. Miał to samo smętne spojrzenie. To pewnie dlatego nieufna zazwyczaj Nadia się nim zainteresowała. Choć Irmina wyraźnie zakazała córce na razie myśleć o tatusiu i mamiła ją wizją, że musza się po prostu odnaleźć po katastrofie, mała tęskniła za ojcem.
- Odpoczywaj gdzie indziej – odparła spokojnie acz zdecydowanie, nie przestając mierzyć do nieznajomego.
Wtem za jej plecami rozległo się kasłanie, które z każdą sekunda przybierało na sile. Nadia miała kolejny atak astmy. Kobieta zręcznie chwyciła córkę w pasie. Choć nie patrzyła na mężczyznę, wciąż do niego celowała.
- Idź stąd – fuknęła jeszcze, po czym wycofała się z dzieckiem na ręku w głąb korytarza, zmierzając w kierunku mieszkania, skąd dobiegał odgłos gotującej się pod pokrywką wody.
Dziewczynka nie przestawała kaszleć. To brzmiało naprawdę poważnie.
__________________
Konto zawieszone. |