| Poniższe, to moje wnioski i obserwacje, a także doświadczenia (choć nie z LI).
1) Ortografia.
Posty niezrozumiałe, trudne do odczytania, zniechęcają mnie (obojętne czy są MG czy gracza)
2) Fajny styl pisania MG, humor. -> można podpiąć pod dobry scenariusz Rhamony
3) Ustalenie reguł (nieobecności, kolejność postowania, mechanika, sposoby pisania) - szybko można załapać a i sesja staje się przejrzystsza.
Nie ma gracza? Przejmuję go. Wcześniej ustalam co i jak w takim przypadku się dzieje, potem kieruję się jedynie dobrem sesji. Czasem czekam na gracza, bo mam dlań fajny motyw, czasem idę dalej, bo jak poczekam, to zamiast jednego gracza stracę trzech.
Nie ma MG? Co z tego? Sesję można reanimować, jeśli się chce. Parę razy mi się udało, licze na to, że uda mi się także tu, na LI.
Oczywiście, dobry gracz, fajna historia postaci, to wszystko pomaga. Tak samo pomaga jasne określenie reguł, tak, by nie doszło do sytuacji, że w czasie, gdy jeden gracz zrobił sześć akcji, drugi ledwie zdążył dwie. Dobrym pomysłem jest premiowanie postaci. Świadomość, że dobre odgrywanie jest premiowane powoduje, że ludziom zależy. Strach, że postać może zginąć, dodaje sesji pikanterii i pozbawia graczy odruchu szarżowania (co mi tam, przecież w tej sesji nie mogę zginąć). Okazjonalna akcja podnosi poziom adrenaliny, apeluje też do niskich instynktów: 'tak, mój wojownik jest niezły twardziel, położył dwu wrogów jednym ciosem!'.
Opisy znakomicie pomagają wyobrazić sobie sytuację. Fajnym jest, jeśli można spodziewać się posta MG codziennie o ustalonej porze. Tak cyklicznie i regularnie prowadzona sesja przyciąga graczy, nawet jeśli jej poziom nie jest powalający - atrakcyjna jest jej stałość, regularność, pewność. |