| - Dumnezeu la naiba în iad! - wyraźnie zaklął w obcym języku. By po omacku zacząć wyszukiwać w ciemności odsuniętych nieznacznie drzwi i już się z nimi siłował próbując odsunąć je dalej.
Szły słabo, zablokowane na jakiejś zębatce czy innym mechanizmie. Po podważeniu, we dwie osoby, dali radę jeszcze odsunąć je na kilka dodatkowych centymetrów, po czym stanęły wydawałoby się na dobre. Szpara była na tyle duża, że można było próbować się przecisnąć.
Tess wsunęła się w tę szparę i usiadła na oparciu krzesła blokując je skutecznie ciężarem własnego ciała:
- Przydałoby się jakieś światło. - Powiedziała do mężczyzny, którego obecność wyczuwała w ciemnościach.
Mężczyzna mruknął lekko w zastanowieniu, a że nie miał ze sobą zapalniczki, rzucił więc do tyłu tam gdzie była reszta.
- Niech ktoś zapali zapalniczkę! Mamy przejście, niewielkie, ale jest! |