| Spokój. Tylko spokój pomoże. Rzucanie się i złorzeczenie nie miało najmniejszego sensu. Człowiek tylko energię niepotrzebną marnował, robił z siebie pośmiewisko. Do tego przeklęta klatka wygodnym środkiem transportu nie było, oj nie. Lea starała się jak tylko mogła, by nie obijać sobie głowy o kraty przy każdym wyboju. Gdy już myślała, że gorzej być nie może los pokazał jej jak bardzo się myli.
Śmierdzące, paskudne, zielone kreatury były ostatnią rzeczą na jaką dziewczyna życzyła sobie w owej chwili upodlenia spoglądać. Zabicie przez goblina...to takie prostackie.
Korzystając z zamieszania, wytoczyła się z wozu od razu przypadając do ziemi. Nie bacząc na wszelkie śmiecie, złośliwie czepiające się jej ubrań i długich włosów, zaczęła szukać czegokolwiek ostrego co mogłoby się nadać do przerwania krępującej dłonie liny. Gwóźdź, ułamana deska. Wszytko mogło się przydać.
__________________ Jeśli w sesji strony tematu sesji przybywają w postępie arytmetycznym a strony komentarzy w postępie geometrycznym, prawdopodobieństwo że sesja spadnie z rowerka wynosi ponad 99% - I prawo PBFowania Leminkainena |