Druga ze spokojem wysłuchał nad kufelkiem słów najpierw dziada, potem zebranych. Na panienkę i jej tyłek się zapatrzył, pomyślał. Z lekkiego namysłu, spowodowanego, no cóż, opiętymi cyckami jednej z chłopek, wyrwał go słuszny zamysł kapłana. Poderwał się więc na równe nogi na ławie stając i z kuflem wzniesionym nu niebiosom wydarł się:
-
Słusznie prawisz ojczulku. Wpierdolić im trza. Daleko od chałup to się nie sfajczą! Pójdę z tobą, jakem ja! zawołał.
Zeskoczył po tym z owej ławy, topór swój wielki, Zabójcę Bezdomnych chwytając. Imię dziwne, ale gdy przyszło do święcenia i rycia nazwy na ostrzu, Druga był akurat naprany jak ładna dziewucha po przemarszu najemnej kompani. Tak więc był gotów ruszać na wroga...acz jeśli się chętni znajdą, liczył że ojczulek nie jest tak głupi by samodwać ruszać, chciał jednak swym okrzykiem zachęcić tłum.