Napisał Python

Nasz bohater to mieszkaniec współczesnego amerykańskiego miasta, niech będzie NY. Nie ważne kim jest i co robi na co dzień. Istotny jest fakt, że człowiek ten ma dużą skłonność do rozmyślań i fantazjowania. Nie chodzi o jakiegoś marzyciela, czy śniącego na jawie. Tylko o kogoś, kto widząc matkę z dzieckiem, czy siedząca na ławce starszą panią zaczyna zadawać sobie pytania kim one są, jakie mają życie, czy są szczęśliwe w życiu. Kogoś kto potrafi zachwycić się barwną plamą benzyny w kałuży.
Jest on przy tym wszystkim całkowicie normalnym człowiekiem, bez jakiś problemów osobowościowych, czy psychicznych.
Ten człowiek to postać z krótkiego wstępu powyżej. Budzi się, czy tez uświadamia on sobie nagle, że siedzie w pustym wagonie metra.
I tutaj zaczyna się przygoda.
W wagonie siedzi tylko on i w zasięgu wzroku nie ma nikogo innego. Pociąg stoi w ciemnym tunelu. Wokół panuje kompletna cisza, tak że słyszy on bicie własnego serca. Wagon w którym siedzi znajduje się, gdzieś pośrodku składu, gdyż zarówno po lewej, jak i prawej stronie widać inne wagony.
I tutaj na scenę wchodzicie wy i przejmujecie bohatera dramatu,.