| Gildiril spojrzał na Yavandira, jakby się spodziewał, że powie zupełnie co innego.
Hmmm.... Mhmmm... Hmmm... No... W sumie... Eeee... Tego... No... - wydawał się zupełnie zakłopotany. Na jego twarzy pojawiły się rumieńce. -[/i] W sumie nic nie przeszkadza mi wejść do tej świątyni, aczkolwiek wolałbym się tego strzec. No ale skoro obiecaliśmy temu kapłanowi, to musimy spełnić tę objetnicę! [/i]- teraz wydawał się już zupełnie stanowczy. Podniósł głowę, chwycił pewniej łuk i strzałę za połami płaszcza, i dumnie przekroczył próg świątyni ramię w ramię z Yavandirem. |