| - Jak to wyrzuciłeś? - prawie podniosła się z łóżka zanim zdążył wyjść z pokoju - Jak mogłeś? Przecież tam były ważne dla mnie rzeczy? Co zrobiłeś z zawartością kieszeni? - zaczęły drżeć jej dłonie, swoją drogą rzuciła im spojrzenie, nie wyglądały jak jej , były zbyt wypielęgnowane i jakieś inne.
Nie chciała śniadania, nie potrzebowała jeść. Chciała znowu zapomnieć... o wszystkim, a ten mężczyzna wywalił najprawdopodobniej dwie działki hery razem z jej ubraniami. W jednej chwili rozkojarzyła się. Mógł z nią zrobić wszystko, co i tak prawdopodobnie uczynił, tylko nie wywalać jej dragi... jej ostatni sens istnienia, jej powietrze. |