Python

Witam wszystkich.
Rozpoczynamy drugą sesję w moim autorskim świecie, Pomroki.
Pierwszy post to typowa rozbiegówka. Szansa na opisanie i przedstawienie swojej postaci innym, nawiązanie znajomości ewentualnie i tylko taki wstęp.
Ważne w tej kolejce jest, abyście opisali co ze sobą zabieracie.

Przypomnę, że umówiona częstotliwość to 2 tury na tydzień. W poprzedniej sesji szło o wiele szybciej, ale zdaje sobie sprawę, że z racji większej liczby graczy może być z tym różnie.
2 tury na tydzień to jednak niezbędne minimum i proszę tego przestrzegać.

Świat nadal jest na etapie kształtowania się i nie wszystko jest jasno określone. Podobnie jak w przypadku pierwszej sesji w komentarzach będą się pojawiać krótkie notatki odnośnie świata i zjawisk w nim występujących.
Jeżeli kogoś nurtuje jakaś kwestia, to proszę pytać. Większość rzeczy nadal mam w głowie, choć staram się je sukcesywnie zapisywać.

Uzupełnijcie awatary i karty w panelu sesji.

W wyprawie biorą udział następujące osoby:
- Ingmar Thorum - NPC - kupiec bławatny z Thuleport, organizator;
- Kalikst Unterhagen - NPC - znany przewodnik, dowódca wyprawy;
- Klirk Duus - NPC - archiwista Thoruma, przyrodnik;
- Fastbergavettbrinnandehjärta - obsydianin, postać kretolanda - przyjaciel Thoruma;
- Wojownik - postać Anonima przewodnik;
- Sav Nevard - postać Saverocka; niech sam o sobie opowie;
- Aziza Resendes - postać Asderuki; niech sama o sobie opowie;
- Vigo Paredes - postać Jaracza, kapłan Alistar;
- Ramirez Wos - postać czajosa, ochrona wyprawy;
- Leikani - NPC - przewodniczka


Pierwsza z notek już w tej kolejce.

Bogowie i religia
Obecnie dominująca, jak nie jedyną wiarą jest kult Alistar. Jest ona powszechnie uznawana za jedynego boga. Różne rasy w swej przeszłości, jak i dzisiaj oddają hołd innym bogom, czy siłą natury są to jednak przypadki bardzo sporadyczne. I są one przede wszystkim uznawane za bałwany i przejawy Pomroki w świecie.
Istnieją zapomniani bogowie, jak choćby podwodny bóg elfów, ale wiadomo o nich bardzo niewiele, prawie że nic, poza samym faktem, czy też świadomością istnienia w przeszłości.
Nie wszyscy są religijni, gdyż obecnie Alistar nie jest już bogiem aktywnym, jak kiedyś. Wielu ludzi wierzy, że Pomroka wygnała Alistar z tego świat lub też ograniczyła jej wpływy. Pojawiają się też teorie, że Pomroka więzi boginię lub nawet takie które mówią, że przez pojawienie się Pomroki Alistar zmieniła się i jest kimś zupełnie innym niż dawniej (tak, jak ludzie zagubieni w Pomroce). Dowodem na to ma być nieprzewidywalne zachowanie się słońca, które utożsamia się z Alistar.

Alistar jest boginią wspólną dla wszystkich ludzie, jednak w ciągu wieków jej kult rozpowszechnił się wśród innych ras.
Obecnie jest ona jedynym bóstwem, które jest uznawane i którego istnienie jest potwierdzone na wiele sposobów.
Dawniej Alistar była bardzo aktywna i opiekowała się ludźmi i światem. Ślady je obecności można było spotkać na każdym kroku. Najbardziej wybitni kapłani w tamtych zamierzchłych czasach mieli bezpośredni, mentalny kontakt z boginią. Obecnie uznawani są oni za proroków i osoby niemal święte.
W momencie przyjścia Pomroki ten kontakt został utracony, choć fakt ten wyszedł na jaw długo później.
Obecnie nie ma ani jednego kapłan, który nawiązałby mentalny kontakt z boginią. Nawet wśród pustelników, czy też w zamkniętych klasztorach nie ma nikogo, komu by się to udało.
Trudno też jest dzisiaj jednoznacznie orzec, kiedy Alistar spełnia modlitwy swoich wiernych, a kiedy to jest tylko interpretacja pewnych zjawisk przez kapłanów. Sytuacja jest bardzo płynna i podlega wielu interpretacją i rzadko można znaleźć tak zwany niepodważalny cud.
Wielu ludzi jednak wierzy i tylko w kulcie bogini widzą nadzieję na odrodzenie się ludzkości i przegnanie Pomroki.
Kapłani nadal potrzymują teorię, że Pomroka jest karą za grzechy i dopóki wszyscy ludzie i inne rasy nie zjednoczą się w kulcie Alistar, Pomroka nie zniknie.

Kodeks postępowania w kulcie Alistar:
- modlitwa i praca na rzecz społeczności w której mieszkasz;
- dawania świadectwa o bogini i uczenie ludzi o niej;
- sprzeciwianie się wszelkim przejawom i obecnością Pomroki. Przy czym za działalność Pomroki poczytywany jest nie tylko fizyczny jej objaw, ale także złe ludzie zachowania, oszukiwania, kradzieże, niewierność, zdrada, obłuda, pycha i wszystkie inne negatywne ludzie cechy. Kapłani Alistar często w swych mowach posługują określeniem “serce opętane przez Pomrokę”, czy też “czarna dusza, czarne serce”

Kapłani zobowiązani są do minimum dwóch modlitw dziennie. Jedna o świcie, a druga w czasie zachodu słońca. A także do jednej ofiary ku czci bogini, która mają składać o świcie.
Ofiarą może być wszystko do rzeczy materialnych, jak jedzenie, czy cenne przedmioty, czy rzecz bardziej ulotne, jak wykonanie jakiegoś czynu ku czci bogini lub pomoc jakieś osobie. To powoduje, że kapłani bardzo umiejętnie żonglują pojęciem ofiary.
Oczywiście wierni także zobowiązani są do składania ofiary, ale jest to mniej sformalizowane, choć w niektórych miastach, czy też świątyniach istnieją odpowiednie przepisy, które to regulują.

Świętą księgą kultu jest tak zwany kodeks Alistar, czyli traktat spisany przez jednego z największych kapłanów bogini, wielkiego Belarda. W kodeksie tym opisany jest epos stworzenie i najważniejsze fakty z historii ludzkości oraz momenty, gdy Alistar wspomagała swoją interwencją ludzi jej wiernych.

Poród i narodziny
Pomroka zmieniła także tak radosne wydarzenie jakim są narodziny dziecka. Obecnie wierzy się, że dzieci które przyjdą na świat w nocy są skażone Pomroka. Dlatego też robi się wszystko, aby poród nastąpił w dzień, a najlepiej o świcie.
Są odpowiednie akuszerki, które za pomocą leków i ziół albo opóźniają albo przyspieszają poród.
W momencie, gdy jednak nie da się nic zrobić najbardziej ortodoksyjne rodziny zabijają dzieci narodzone w nocy (patrz post i powód nieobecności jednego ze sławnych przewodników w wyprawie).
To radykalne rozwiązanie nie jest popierane przez wszystkich. Nawet kapłani Alistar nie są w tym temacie zgodni. Jedni popierają zabójstwo w imię wyższego dobra, inni namawiają do oddania takiego dziecka pod opiekę klasztoru lub świątyni.

Dzieci urodzone w nocy często mają na ciele różne znamiona Pomroki, często zachowują się inaczej i ogólnie widać po nich, że ciemność skaziła ich duszę. Często to jednak nie znaczy zawsze dlatego też niechęć do rodzenia dzieci w nocy jest przesądem, a nie świętą wykładnią.

 

__________________
Pies po kastracji nie staje się suką.
"To mój holocaust - program zagłady bogów"
"Odważni nigdy nie giną, mając tylko wiarę i butelki z benzyną" Konstruktor