| Kaspar był mokry dosłownie wszędzie. Nie podobało mu się. Co więcej był tym faktem bardzo poruszony i zdenerwowany. Szedł szybkim krokiem nie mówiąc dużo i nie zagadując, jak miał w zwyczaju, swoich towarzyszy. Chciał mieć to jak najszybciej za sobą.
Fakt iż w wiosce nie było miejsca na nocleg ani żadnej karczmy tylko go dobił. Na szczeście udało im się odnaleźć jakieś światełko w całym tej zawierusze jaka panowała na dworze.
Nie zastanawiając się dlugo zapukał do chaty mając nadzieję na znalezienie dachu nad głową.
Szukamy noclegu! odkrzyknął kobiecie Kaspar, przez tą całą sytuację nie miał cierpliowści by czekać jak zawsze by jego towarzysze wzięli się za rozmowę ale sam wyprzedził rozwój wypadków. |