-2-

Desygnowany lider przysłuchiwał się swoim braciom w milczeniu. Czerwone wizjery hełmu Aufidiusza czasem wędrowały po mówiących braciach. Niebieski naramiennik wyraźnie odcinał się na czarnym pancerzu MkIV, dzielonym przez tak wielu braci ich oddziału, lecz nie aż tak jak niewielki szary pojemnik z tworzywa oznaczony pismem z Ultramaru, a skrywający jak wszyscy wiedzieli osobisty egzemplarz Codex Astartes.

Nawet Ultramarines nie nosili Codex Astartes do boju.

Tymczasem obserwował ich. Czasem jakiś punkt na wewnętrznej ścianie transportera. Na razie po jednym starciu mógł zobaczyć swoich braci w walce. Póki co nie wydawał żadnych rozkazów. Może najwyższy czas.

Gdy ostatni z jego braci umilkł, Aufidiusz był gotów wysłuchać odpowiedzi kapitana... jednym uchem. Skupiony był na horyzoncie widocznym z wnętrza transportera przy otwartym trapie. Natychmiast gdy miał okazję, przemówił do kapitana, głosem zniekształconym przez vox-nadajnik hełmu.

- Propozycja punktu zrzutu w pobliżu placówki, celem opcji ustanowienia przyczółku obronnego w razie konieczności. Punkt do wskazania sygnałem vox-radiostacji gdy dotrzemy na miejsce i oszacujemy teren, odbiór. - wypowiedział szybko, ale z wyćwiczoną dykcją dla zrozumiałego przekazu. Nie czekając jeszcze na odpowiedź kapitana, skierował się do braci:

- Zbiórka i gotowość za dwie minuty, kolejność standardowa za wyjątkiem: Bracie Nędzarzu, bracie Torfinie, bracie Zoraelu, siądźcie koło radiostacji. Chcę poznać waszą opinię i teorie w drodze.