Zormar

Kenku osiedli. Kenku swe Kenku-Aku, swe siedliszcze zbudowali, a jest ono wspaniałe. Miasto składa się w większości z budynków mieszkalnych, a pozostałe to magazyny, lub inne niezbędne konstrukcje. Budynki są zbudowane z drewna, a wielkie drzewa stanowią dla nich podpory. Z oddali ujrzeć można to jako wielkie schody, lub też drewnianą piramidę schodkową pełną dziur, czy jak to gdzie indziej nazywają drzwi. Najwłaściwszym określeniem dla Kenku-Aku to stopniowy kopiec lub piramida. Ten, kto myślał, że łatwo dostanie się do środka ten bardzo się pomyli. Kenku bowiem lubią labirynty oraz zagadki, a więc ich stolica jest właśnie labiryntem. Kenku rzecz jasna znają swoją stolicę na wylot, a to oznacza, że biada tym, który się tam zgubią! Na samym jej szczycie jest większa płaska przestrzeń. Jest to plac na którym wszystkie Kenku zbierają się co dekalot(dzień) by spotkać się oraz wysłuchać co też obecny Kerok ma do zakomunikowania. Na środku placu zbudowane jest podwyższenie na które wchodzi Wielki Kenku, a razem z nim są jeszcze trzej inni Kenku. Partnerka jego oraz dwaj Takako.


Kenku ludem Kektaka.- rozniosło się, gdy ci wstąpili na piedestał. Powtórzono te słowa jeszcze dwukrotnie, a potem wszyscy zamilkli. Kerok przemawiał.
-Kektak jest łaskaw dla Kenku! Ofiarował nam część swego królestwa by stało się ono domem Kenku, a miasto to Kenku-Aku! Jak powiedział Kektak: "Kenku rozum swój ma, niech więc go wykorzystuje by żyć." Rzekła tak Kektak do Kenku, a Kenku słuchają kektaka, a więc część Kenku będą w wielkiej liczbie polować na to co królestwo Kektaka rodzi tutaj! Kenku będą w wielkiej liczbie dobra roślin zbierać, gdyż po to mogły one wyrosnąć, gdyż Kektakt tak chciał, a on chce dobrze dla Kenku! Kenku będą wspaniałe artefakty tworzyć, gdyż po to ręce mają! Kenku zwierzęta puchate pasać będą, a z nich odzienie Kenku robić będą! Kenku budować i naprawiać będą, a Kenku-Aku rosnąć wraz z Kenku będzie! Młodzi obserwować i pomagać Kenku będą, by w wieku lat swych dziewięciu Kenku się stać! Kektak obdarzył ziemie te nowym swym tworem, wielkimi grzybami, a więc Kenku wykorzystają ten dar! Są one pożywne, a więc stworzymy hodowlę tych grzybów! Od dziś każdy Kenku zobowiązany jest, by odchody swe tam znosić czasem, aby zapewnić żyzność tamtej gleby! Hodowcy zajmą się uprawą, a Kenku grzybami nakarmią! Kenku muszą być przezorni, a więc powołają Toki(oddziały wojskowe po 20 Kenku każde) trzy, które dbać o bezpieczeństwo będą! Dwa Toki dalsze ziemię obaczą, a ostatni Kenku-Aku pilnował będzie! Tak jest dobrze dla Kenku. To wszystko na dziś. Teraz Kerok gotów słuchać, co Kenku na to. - krakał Kerok podczas obwieszczenia. Gdy zakończył je Kenku odezwali się radością, lecz kilku miało pytanie.
-Ale wody brakuje czasem! Nie ma co pić, spragnieni Kenku są, co robić?- zakrakał Kenku z ludu, a Kerok najwyraźniej spodziewają się tego pytania odrzekł:
-Kenku nie muszą martwić się o to już! A to dlatego, że jeden Kenku idee stworzył, by na noc czyste płachty i materiały na zewnątrz wywieszać, a o świtaniu zeń wodę zbierać, co się na niej osiądzie! Pamiętajmy, że im materiał większy tym więcej wody! Brawa dla Kenku Agdaka!- Kerok wskazał na Kenku pod piedestałem.- Skoro to wszystko na dziś, niechaj Kektak spogląda przychylnie na Kenku, którzy pracować dobrze będą i lud swój wspierają! Kenku ludem Kektaka. Kenku jednością. Kenku wszystkim. Kektak z Kenku! -zakrakał na odchodne, po czym wraz z kapłanami i partnerką opuścił on piedestał.

Tak oto opowiedziała młodym swym kobieta, gdy wróciła z placu. Następnie wyszła na zewnątrz, by wywiesić materiał, bowiem zmrok się zbliżał...


Tak to Kenku rozpoczęli swe panowanie nad tą ziemią. Rozpoczęli swe życie w tym lesie, który to jest w opiece Kektaka! Dwa Toki nazajutrz wymaszerowały uzbrojone w oszczepy, włócznie oraz krzemienne nożyki. Kenku z oddziału odziane były w skóry zwierzęce. Obok nich z Kenku-Aku wychodziły grupy myśliwych, a po nich w las ruszyły grupy zbieraczy. Wszyscy oni mieli zadania ważne i odpowiedzialne, gdyż muszą zapewnić żywność dla Kenku. Samo Kenku-Aku również było ożywione, gdyż jak co dzień coś naprawiano, coś budowano, coś składano, coś tworzono, coś wymyślono, a kapłani nauczali młode o KenKu, Kenku oraz Kektaku. W jednej części miasta właśnie zebrali się, by postanowić, gdzie ma się rozpoczynać, a gdzie kończyć grzybów hodowla. Kerok obserwował wszystko z placu, a następnie zaczął obmyślać co począć dalej.


*Kenku- oznacza zarówno cały lud, jak i jednego osobnika, wszystko zależy od kontekstu wypowiedzi.