| Adam
Wchodzil do kolegium do Colegium Majus, kiedy w jego glowie zabrzmial jej smiech. Nogi sie pod nim ugiely, zakolysal sie i tylko podtrzymanie sie reka o kolumne uratowalo go od wywrocenia sie. Nie mogl skupic swoich mysli, a jej smiech zdawal sie wypelniac cala jego glowe. Slyszal ja tuz za soba, obok siebie, przed soba. Rozgladal sie, dyszac ciezko. Poczul jak pierwotny, nieokielznany strach przejmuje nad nim kontrole. Zmysly pewne wykrycia zrodla dziwieku, wzniecily w jego umysle alarm, kiedy im sie to nie udalo. Jakis przechodzacy student podszedl do niego widzac jak spanikowany rozglada sie na boki.
- Nic panu nie jest? - Zapytal podazajac przez chwile za wzrokiem Adama
- Dziiekujee ... wsszzystkoo ... w porzadku ... - Odpowiedzial lamiacym sie glosem. I po chwili z trudem ruszyl po schodach w gore, do swojego gabinetu, odprowadzany niespokojnym wzrokiem studenta. Mial nadzieje ze nikogo nie bedzie w pokoju. Jednak ponowny chichot w jego glowie stawal sie nie do zniesienia. Doprowadzal go do szalenstwa. Jego zmysly i jego mysli zawirowaly w szalonym tancu. Chwiejac sie doszedl do toalety na pierwszym pietrze. Zamknal sie w kabinie i opadl bez sil na kolana. Przycisnal dlonie do uszu jakby to mialo wyciszyc jej glos. Oddychal ciezko.
Po chwili jego mysli i oddech choc troche sie uspokoily i opnaowaly terror jaki sprawilo jej ponowne wtargniecie w jego umysl lub poprostu jego wlasne szalenstwo. Nie wiedzial co gorsze. Czy fakt ze wariowal. Czy moze to, ze ona moze wejsc w jego glowe i odczytac lub przynajmniej przekazac mysli.
Skulil sie na zimnej podlodze, to bylo za duzo ...
- Musze odpoczac ... musze odpoczac - szeptal bezmyslnie. |