| 25 kwietnia, 2007
9:00
Czas przygody nadchodzi, gdy jesteśmy zawaleni sprawami codziennymi.
Wernachien
Jeśli sen przyszedł szybko, to pobudka bardzo powoli. Leniwym uczuciem pokryły się jej powieki. Sen, z umysłu i z duszy, schodząc, przy okazji potknął się i zatrzymał na ciele, biorąc mu część aktywności.
Codzienne wstawanie.
Mimo, że to była codzienność, a zaraz miała się pojawić rzecz jakby z innego świata; to jednak pewien szczegół zwrócił jej uwagę zaraz po tym, jak otrzeźwiała ze snu.
Słyszała miarowy stukot kropli deszczu.
Coś bardzo niecodziennego, od kilkunastu dni była susza i zarazem piękna pogoda. Jednak uczucie przytępienia nadal na niej spoczywało. Komfort łóżka, poduszek oraz kołdry całkowicie wciskał ją jak najgłębiej w łoże.
Coś ważnego naprawdę unika omijania nas, za to cały czas czeka, by się spełnić.
Tammo
Obudził się, ale dzień okazał się mniej pogody - padało, co najszybciej zauważył.
Pomyślał, że warto cokolwiek zrobić więcej, by się dowiedzieć o „czarnej postaci”.
Mimo deszczu, z optymizmem powiedział sobie, że przegląd strony może być owocny.
Dzień zbliża się szybciej, niż noc, o ile w ten czas śpimy.
Szusaku
Cały wysiłek szedł w wykształcenie, jak wiedział i jak czynił. Cały czas szukał odpowiedzi, informacji. Przy wstawaniu i małym narzekaniu na pogodę, bo wieczór równie może być mało pomyślna, przemyślał swoją sytuację jeszcze raz.
Wpadł na przeświadczenie, że może się czegoś dowiedzieć, albo, że już wie.
Tymczasem jego druga strony osobowości mówiła: „Stop!”, „Ile naprawdę wiesz?”
Zaskoczony mógł tylko milczeć. Bo kim była? Abstrakcją?
Kim był Orzeł? Czym było to wszystko? |