Cytat:
|
- Kazdy moze grac w kazdy system jak chce. Przeciez nawet w AD&D mozna prowadzic sesje z mocnym nastawieniem storytellingowym. Wazne jest do jakiego podejscia naklania podrecznik, jak jest to odzwierciedlone w zasadach.
|
Wybierz która część zdania jest prawdziwa.
Z mojej strony wygląda to w ten sposób: Mam DnD i gram w explorowanie lochów i wracanie po miksturki do miasta.
Mam Warhammera by powędrować sobie po świecie, pozabijać parę chałaśników, pokombinować z krasnoludami i pokrzyczeć na bogów, czemuż to mnie wybrali.
Mam
The Shadows of Yesterday, by pobawić się w w układanie ciekawiej opowieści.
A teraz powiedz mi: Czy masz ochotę męczyć się i prowadzić jakiś system na nie dostosowanej do danego typu gry mechanice? Aha, i jak niby mechanika dnd (albo taki staroć jak ADnD) wspiera storyteling? Wielkim spisem ekwipunku?
Cytat:
|
- Popkultura i nWod. Na pewno wiele osób ktore zacznie grac w nWod zrobi to przez buffy czy inne underworld ale to nie znaczy ze Ci ludzie pozostana na tym dosc powiedzmy niezbyt glebokim etapie.
|
Więc twierdzisz że gram na niezbyt głębokim poziomie, bo przyszedłem na sesję z chęcią postrzelania sobie i ratowania dziewic (jeszcze dziewic), jest złe? Dlaczego cierpienie jest cool, ale już czysta akcja (btw. poprowadź czystą sesję akcji, tak by wciągnęła graczy. I nie, nie chodzi mi o sesję pełną walk). Dlaczego cały czas muszę odgrywać mrok mej postaci? Jak zacznę grać postacią, która jest full happy że jest wampirem to będzie źle?
Jak dla mnie wampir aż prosi się o akcje okraszone trudnymi wyborami. (Tu mam na myśli wampira ogólnie, jako pomysł na grę a nie konkretny system.).
Ps. Ogólne masz wnioski prawie wolne od balastu mroku, ale popracuj nad swoją mroczną ortografią, bo cierrrpię jak to czytam. Ogonki, ogonki i jeszcze raz ogonki.