Bazrak wyszczerzył się, patrząc na elegancką, szykowną i wyjściową rzeźnię, którą, w celach rozrywkowo-zarobkowych wyrządził załodze Błękitnej Mierzei, ciesząc z tego powodu paszczę.

Popatrzył ponuro na Nicolasa. Ech, ci ludzie, cały czas się wydzierają, nie to co on.

- Pogmeraj se - ryknął ku bosmanowi. - kijkiem w rzyci, to bardzo, ten tego, korzystny zabieg. Taka twoja mać! Ja tu na chleb muszę zarobić! Na piwo i dziewki wszeteczne!

Przestał zwracać uwagę na Bretończyka, miast toczyć różnorakie dyskusyje, ruszył znaleźć jakiś grubszy łup. Szukał przedmiotów krasnoludzkiej produkcji, ponadto alkoholi i gotówki. Albo jakiejś dobrej broni.