Opisałem wam sprzęt Zoltana nieco wcześniej, ale po namyśle, zgodnie z wcześniejszymi zapowiedziami skonfigurowałem go nieco bardziej "ciężko". Dałem też inny obraz, który bardziej pasuje do nieco przestarzałego sprzętu nieco gorszej jakości. Poniżej opis. Oczywiście wciąż otwarty na sugestie i zmiany (np. czy zgadza się to z wizją MG).
Całość została skalkulowana przy pomocy cyberpunkowego podręcznika Maximum Metal i kosztuje 18600 bez amunicji, co daje 186 000 jeżeli dodamy Sekalowe "zero" na końcu.
BOJOWY PANCERZ WSPOMAGANY CAYMAN II
Gdy na polu bitwy pojawiły się pancerze wspomagane, początkowo myślano, że zwykli piechociarze odejdą do lamusa. Czas jednak pokazał, że tak się nie stało - technologia zaawansowanego pancerza wspomaganego była zbyt kosztowna, zaś ogniwa zbyt nietrwałe dla długotrwałego konfliktu, by wyposażyć tak zwykłego żołnierza, dlatego jego rola na polu bitwy uległa zmianie - Pancerze wspomagane służyły jako wsparcie oraz cieżkie oddziały mogące przełamać opór.
Nie minęło wiele czasu, jak pancerze były oferowane przez niezliczonych producentów. Z reguły kosztowne i zakupywane przez armie co bogatszych krajów oraz korporacyjne siły bezpieczeństwa stawały się sporym zagrożeniem dla tych, którzy ich nie mieli.
W odpowiedzi na to zagrożenie, kilku producentów, którzy nie mogli wbić się na wymagający i elitarny rynek producentów tych militarnych maszyn odpowiedziało projektami alternatywnymi - tam gdzie inni stawiali na coraz lepszą elektronikę, stealth, cięższy pancerz i zwiększoną szybkość, postawili na prostą konstrukcję, niską cenę oraz nieskomplikowaną broń ciężkiego kalibru. Kalkulacja była prosta - nawet jeżeli stracisz pięć naszych BPW z operatorami na jeden zniszczony BPW wroga - i tak twój budżet będzie do przodu.
Seria Cayman była właśnie taką odpowiedzią australijskiego Leader Dynamics na zapotrzebowanie rynkowe na tani pancerz wspomagany o sporej sile ognia. Cayman I miał opinią zawodnego i znanego z kiepskiej koordynacji broń-namierzanie, ale w II wady naprawiono. Wyprodukowano ponad 4000 egzemplarzy, które na pniu kupowały biedniejsze kraje i małe korporacje. W 2039 w ramach umowy pogwarancyjnej przeprowadzono modernizację tych egzemplarzy, które wciąż były na chodzie, dodając prosty system automedyczny, zaawansowany system kierowania ogniem, układ pochłaniania EPM oraz zmnieniono pojedynczy granatnik 40mm na automatyczny 25 milimetrowy.
Specyfikacja:
Kraj: Australia
Producent: AAA/Leader Dynamics
Typ: Lekki Bojowy Pancerz Wspomagany
Prototyp: 2032-34
Produkcja: 2035-42
Egzemplarze: 4632
Napęd: Wiązki myomerowe wspomagane hydraulicznie, licencja rosyjska
Paliwo: Ogniwa energetyczne
Wysokość: 220 cm
Szerokość: 120 cm
Masa: 409 kg. Bojowa 542 kg na 800kg dopuszczalnej
Czas operacyjny; 24 godziny
Uzbrojenie:
Automatyczne działko 20mm (2 strzały w rundzie) montowane na mocowaniu plecowo-ramiennym (prawa strona). Amunicja: 40 sztuk
Rakieta IFAR (jednorazowy zasobnik) montowane na mocowaniu plecowo-ramiennym (lewa strona). Amunicja: 1 sztuka
WKM 12,7mm (seria 5-10 strzałów w rundzie), wbudowane w prawą rękę. Amunicja: 200 szt
Granatnik automatyczny 20mm "Tsunami" (1, 3 lub 5 strzałów w rundzie) wbudowane w lewą rękę. Amunicja: 3x20 szt (możliwość różnicowania: Odłamkowe, HE, HEAP, Zapalające).
Kabura na pistolet (obecnie: Malorian Arms Sliver Gun, wersja dla BPW. 3 lub 10 strzałów w rundzie, Amunicja 30), który może być używany niezależnie, nawet jak siądzie system kontroli uzbrojenia.
Wyposażenie dodatkowe:
Wojskowy nadajnik krótkiego i dalekiego zasięgu
Noktowizja
Antyoślepiacz
Szerokozakresowy wyświetlacz czołowy z zaawansowanym systemem namierzania (2 cele z różnych broni w rundzie)
System automedyczny Russian Arms Kwikfix
Gąbka EMP (wystarczająca na pochłonięcie pojedynczego impulsu)
Kanister dymny (Amunicja: 6)