| Gdy nauczyciel wszedł do domu, Suki oddaliła się od drzwi wejściowych o kilka metrów. Jej zainteresowanie wzbudziła jedna z dziwacznych rzeźb. Niewiele większy od niej posąg przedstawiał kobietę wbijającą sobie nóż w brzuch, po którym widać było zaawansowaną ciążę.
Chore akcje - pomyślała. Właściciel takiej kolekcji figurek ogrodowych nie mógł być zdrowy na umyśle.
Od dalszego oglądania rzeźb oderwał ją zadowolony głos matematyka. Odwróciła się w kierunku domu i już miała ku niemu ruszyć, gdy wydarzyło się coś rodem ze słabych horrorów, których fanką nie była, ale oglądała je czasem ze znajomymi.
Głowa Storza wybuchła. Po prostu wybuchła rozpadając się na małe kawałki!
Zabrakło jej tchu, torba, którą trzymała wysunęła się z bezwładnej dłoni i upadła na ziemię. Przez kilka ułamków sekund, które wydawały się wiecznością patrzyła na bezgłowe ciało nauczyciela.
Zaczęła uciekać. Gnać przed siebie ile sił w nogach manewrując przy tym między pomnikami, które rozstawione były bardzo nierównomiernie.
Usłyszała kolejny strzał. Nie odwróciła się jednak. Wyglądało na to, że gospodarz domu postanowił urządzić sobie małe polowanie. Nie zamierzała być jego kolejnym trofeum.
Słyszała kroki, oddechy i okrzyki innych uczniów, oni też uciekali. Dobrze, najważniejsze, by znaleźć się poza zasięgiem broni szalonego starca, potem zastanowią się co dalej.
Suki chciała biec jak najdalej och domu. Anglista i reszta grupy nie mogli przez te kilka minut zajść zbyt daleko. Miała zamiar do nich dołączyć.
Była przerażona.
__________________
"You may say that I'm a dreamer
But I'm not the only one" |