| Dziewczyna z wyjątkowym spokojem słuchała marudzeń swich towarzyszy. Co ona miała powiedzieć na temat swjego stroju, który również jej nie odpowiadał. Ketty nigdy nie lubiła nosić sukienek i wysokich szpilek ale akcja ta tego wymagała. Żeby dorwać tego skurwiela musiała się poświęcić. Broń miała przyczepioną do wewnętrznej strony uda, a cięcie w sukni z prawej strony ułatwiał jej wyciągnięcie, a przy tym nic nie zdradzało. Oczy utkwiły w psychiatrze. - Ah.... to ten sławny doktor Lecter? Jeśli prawdą okażą się słowa, które tak pochlebnie okryła pańską osobę, to zaszczyt pana poznać. - posłała mu promienny uśmiech, pełen podziwu. Dzwonek pierwszy. - Życzę udanego koncertu. - odparła i wygodnie oparła się o siedzenie. Rozpoczął się koncert i muzyka umilała ten wieczór, a jednak Ketty nie potrafiła się zbytnio skupić na tym, co działo się na scenie. Uważnie wodziła wzrokiem po scenie, ale czasem kątem oka na chwilę zatrzymywała się na nowym towarzyszu. Powodowała to ciekawość tak wychwalanego człowieka. |