Kompani dobiegli do powierzchni występu szybko, wydobywając z rozmokłej wymęczonej gleby głośne mlaśnięcia, z których każde odpowiadało jednemu krokowi. Byli szybcy, nie dość jednak szybcy - gdy przybyli Kehil leżał nieprzytomny, twarzą w dół, z blasterem przystawionym do głowy. Fall siarczyście zaklął, na czym to ten księżyc stoi - na gównianej glebie i gównianej sytuacji rodzinnej miejscowych maruderów.

Mogli się poddać, taka możliwość była, prawda. Ale nieskończenie przyjemniej byłoby się nie poddawać. Gdyby tylko miał miecz świetlny... Khedryn spędził długie lata teorii, treningów i praktyki, ćwicząc formę trzecią walki na miecze świetlne - Soresu, najbardziej defensywną z technik walki mieczem świetlnym, która, prócz przydatności w walce z innymi szermierzami, była idealna wręcz do odbijania pocisków z blastera. Pchnął by mocą, doskoczył i w chwil kilka załatwiłby sprawę, niestety, miecza nie miał. No i Kehil też pewnie myślał, że zaatakuje z zaskoczenia i jego wyszkolenie załatwi sprawę...

W każdym razie, pierwsza część planu, a więc użycie mocy, była wciąż aktualna.

- Spróbuję rzucić ich w tył i obezwładnić mocą. - rzucił stłumionym przez głośno opadające na ziemię krople deszczu szeptem. - Przygotujcie się...

Na raz, Khedryn wypadł zza drzewa i sięgnął do wszechobecnej mocy, starając się skatalizować w sobie energię zdolną powalić twi'leków.