obce

Syntyche Nekri

Wygląd. Wysoka i chuda. Fenotyp dzieli z większością mieszkańców Skilthry - czarnowłosy, smagły i ciemnooki. Pomiędzy brwiami wygiętymi w mocne łuki gnieździ się zmarszczka chronicznego znużenia. We włosach przedwczesne nitki siwizny, na skórze pełno większych i mniejszych blizn. Głowę i pokrytą sinymi liniami tatuaży twarz osłania czerwoną chustą noszoną na wschodnią modłę. Porusza się pewnie, wyraźnie nawykła, że inni zejdą jej z drogi. Mówi cicho wyraźnie nawykła, że inni będą słuchać.

Pod chustą fizys gniewna, odrobinę szydercza. Usta wąskie, krzywo rozciągnięte ni to w półuśmiechu, ni to niechętnym grymasie. Pod podpuchniętymi oczami kładą się ciemne cienie bezsenności. Za szarymi wargami miga szary jak popiół język - efekt wieloletniego zażywania popielca nazywanego czasem mgłą.

I tylko głos ma słodki i miękki. Taki, w którego słodycz i miękkość naprawdę chce się uwierzyć.

Pozycja. Vasanistissa - oprawczyni Skilthry.
Egzekutorka. Pies gończy archigosa. Zwierzchniczka anakratoi - egzekutorów, katów, śledczych oraz “tajnej policji” miasta.

Urodzona i wychowana w Skilthrze. Ojcobójczyni w majestacie prawa. Była członkini tagmaty. Nieobecna w mieście podczas niepokojów Trzech Jesieni, gdy próbowano usunąć nowego władcę Skilthry. Po powrocie swoje miejsce znalazła pośród anakratoi. Mówią, że jest najgorszym, co mogło egzekutorów spotkać. Mówią, że najlepszym. Wszyscy mają rację.

Jest okrutna, a jej sprawiedliwość nie jest miłosierna i łaskawa, lecz bezlitosna i zajadła. Vasanistissa wyraźnie wierzy, że strach jest silniejszy od dobrego serca czy wzniosłych ideałów. Strach przed męką, napiętnowaniem, publicznym poniżeniem, konfiskatą majątku. Strach przed bólem, okaleczeniem i życiem w pogardzie. W końcu - strach przed anakratoi i przed nią samą.

Źle znaleźć sobie w niej wroga.

 

__________________
"[...] specjalizował się w zaprzepaszczonych sprawach. Najpierw zaprzepaścić coś, a potem uganiać się za tym jak wariat."