- Nie sądziłam, że tu będą pułapki! Takie co zabijają ludzi! - wciąż będąc w lekkim szoku odpowiedziała dziewczyna na pytanie Juana. Oboje młodych tubylców trzymało się w bezpiecznych odległościach od wszystkiego, co mogło wybuchnąć.
Zabawa z minami to wyzwanie zręczności i znajomości mechanizmu. Żadne z nich nie miało wystarczającej wiedzy na temat tych zabawek, aby stwierdzić jaki nacisk na metalowe pręciki wywoła eksplozję. Ostrożne usuwanie kamyków zdawało egzamin i bez przykrej niespodzianki oraz z pewną dawką potu na twarzy, Manuela potrafiła "oswobodzić" obie miny. Nawet ktoś tak szalony jak ona rozbrajanie ich uważała jednakże za bardzo ryzykowne.
Co innego drzwi. Na drzwiach znała się lepiej, a w szczególności na zamkach. Pierwszy, ten standardowy, poddał się łatwo. Najtrudniej przyszło przełamanie rdzy i wiekowości nienasmarowanego mechanizmu, ale przecież dla chcącego nic trudnego. Drugi zamek, ha, to już inna historia. Majstrowała przy nim ostrożnie, przyświecając sobie latarką i w duchu dziękowała za tę ostrożność. W pewnym momencie wymacała bowiem w środku cienką linkę, połączoną z resztą zamka. Przyglądała się temu uważnie przez dłuższą chwilę.
- Uruchomi się jak nie użyje się prawidłowego klucza - powiedziała na głos na użytek Juana. - Nie wiem co się wtedy stanie. Próba rozbrojenia może się skończyć uruchomieniem.