| Adam
Zaczynal sie denerwowac, zmecznie w takiej chwili? Jakies pretensje wobec w miare jasno postawionych regul?
- Szanowny panie Januszu, szanowna pani Joanno. Z jednej strony rozumiem panstwa zniecierpliwienie, chcialbym jednak zasugerowac pewna doze cierpliwosci. Byc moze sie myle co do panstwa motywacji, ale z krotkich opowiesci, jakie byliscie panstwo laskawi przedstawic, wnioskuje ze zabijanie wampirow jest dla panstwa czyms bardzo istotnym. Wlasnie spotkalimy ... hmmm ... istoty ... ktorych przerazajaca niemal skutecznosc w tej dziedzinie mieliscie, panstwo okazje zobaczyc na wlasne oczy. - jego spokojny poczatkowo glos nabieral barwy fascynacji - Czy nie chcielibyscie sami zdobyc takich mozliwosci? Stac sie jeszcze bardziej efektywni w tym co robicie? - Przerwal aby nabrac oddechu po czym kontynuowal.
- Jezeli byli bysmy strona mocniejsza, byc moze moglibysmy dyktowac warunki. Jednak nie jestesmy, wiec to my mozemy stracic. Niewatpliwie, stanowimy jakas wartosc dla Orlow, jednak kiedy warunki jakie stawiamy, przekrocza nasze zalety - blef zostaniesprawdzony. Zostaniemy bez niczgo.
Jak zmeczenie moze stac na drodze do wiedzy? N I E R O Z U M I E M, krzyczaly jego mysli. Po chwili jednak bardzo cicho dodal.
- Nasi gospodarze sa bylymi wampirami. Jednak kto wie czy byle wampiry sa wolne od wampirzego szalu? - ostatnie slowa byly ledwie slyszalne, jakby mowil je do siebie, zamyslajac sie. |