| Nieco skonsternowanego Ivara zagadnął jakiś przybysz.
Oto szlachetny młody człowiek i jakże rozumny kontemplował z zadowoleniem owo "opacie" I jakże zna się na ludziach ... Od pierwszego wejrzenia widać że nie żaden chłystek.
- Ależ oczywiście , oczywiście... Siądzmy zatem i opowiem ci otym którego imienia (dwa palce do czoła) się nie wymawia. Karczmarzu wina - zakomenderował.
Po pół godzinie pełnej swady opowieści ( choć miał czasem wrażenie że jego rozmówca przysypia) ...
- Zatem chodzmy proszę bo ten przybytek cuchnie zgnilizną i amoralnością. Czego chcesz ???? - zdziwił się widząc karczmarza przy ich stole.
- Pieniędzy ? PIENIĘDZY ??? Azaliż nie jest dla ciebie szczęściem i chwałą najwyższą e kapłan i ten akolita spożyli u ciebie wino choć chyba to woda ż rzeki raczej którą dzbany płukasz... Ale pociesz się - poklepał zbaraniałego karczmarza Ten którego imienia nie wymieniamy (dwa palce do czoła ) wynagrodzi Cię. Nadzieja , jakże to piękne słowo -rozmarzył się , po czym nagle wrzasnał do do swego znojomego
- CHODU - !!!i rzucił się ku oknu roztrącająć gości |