lastinn - Wyświetl Pojedyńczy Post

Warlock · 01-11-2015, 18:33

Cytat:

Napisał Ambivalence

Hm, to może zgłoszę się też tutaj, czemu nie. PF zawsze spoko, a nigdy nie nagrałem się w niego na tyle, żeby czuć się usatysfakcjonowanym

Nowy na forum? Zapraszam. Jakbyś miał z czymś problem to pisz PW, chętnie pomogę.

Jeśli są jakieś wątpliwości związane z sesją to również proszę pisać. Nie bać się, nie ugryzę.

Wymagający pod względem KP również nie jestem i pozwolę sobie nawet zacytować jedną z biografii (z WFRP), która jest dla mnie wystarczająca (jak już mówiłem - gracie na pierwszym poziomie, więc historia waszych postaci dopiero się pisze):

Cytat:

- Można powiedzieć, że poszerzam wykształcenie - sądzę, że wy, ludzie, nazywacie to szkołą życia. Wędruję tu i tam, spotykam ciekawych ludzi. A dodatkowo podejmuję wyzwanie związane z przeżyciem - w tej chwili bardzo mi to odpowiada. Och, przepraszam na chwilę, gentleman w rogu wydaje się mieć jakieś obiekcje co do kształtu moich uszu. Kiedy wrócę, postawię wszystkim kolejkę.

Fiarel jest wysoki, a jak na elfa również dobrze zbudowany. Ma białe włosy i niebieskozielone oczy. Ma przyjemny głos, a z natury jest beztroski i serdeczny, co może się wydać dziwne wziąwszy pod uwagę sposób w jaki zarabia na życie. Jednak gdy już walczy, chce zwyciężyć - nie uznaje pojęcia "nieczystych ciosów", czy "niehonorowej walki" - liczy się tylko skuteczność.

Według elfich standardów wkracza właśnie w dorosłe życie. Fiarel zdecydował się opuścić ojczysty las Loren i zobaczyć świat leżący poza jego granicami. Nie wiedział, w jaki sposób zarobi na utrzymanie, ale tylko do chwili, gdy w którejś z gospód ktoś wygłosił jakiś nieprzystojny komentarz na temat elfów. Po krótkiej, ale ożywionej dyskusji na zewnątrz zajazdu, Fiarel stwierdził, że nieprzytomni ludzie są źródłem całkiem poważnych dochodów. Przez pewien czas zastanawiał się, czy nie zostać oprychem, ale do jego naturalnego poczucia sprawiedliwości bardziej pasowała profesja zabijaki - jeśli poczeka na jakiś rasistowski komentarz, a następnie rozprawi się z osobą, która to powiedziała, wtedy oprócz potrzeb materialnych zaspokoi również swe poczucie honoru. Poza tym, być obrażanym przez ludzi to takie zabawne - coś, jak oglądanie ślepca próbującego strzelić z łuku.