@corax
W pierwszej części nie udało się BGom powstrzymać Vanhala (na ok 15 BGów przeżyło przygodę w Sylvanii dwóch, a losy jednej postaci nie są znane póki co), więc akcja dzieje się po tych wszystkich wydarzeniach, które tam miały miejsce. Miasto Tempelhof upadło, a ożywione przez mroczną magię hordy umarłych ruszyły naprzeciw siebie, by prać się po mordzie o każdy skrawek tej jałowej ziemi.
Mieszkańcy Sylvanii to prości i pragmatyczni ludzie - niewiele ich obchodzi kto nimi rządzi, ważne by robił to dobrze i nie żądał za to zbyt wiele, dlatego też wielu z nich toleruje władzę wampirów - niektórzy z nich chcąc uniknąć podejrzeń czynili to z tylnego fotela, a inni jak Lord Viktor von Carstein bezpośrednio zarządzali miastem i nie obawiali się konsekwencji. Mieszkańcy tolerują ich władzę, bo często jedynym podatkiem jest krew pierworodnego (tutaj mogę się mylić, bo już dawno nie zaglądałem do podręcznika Night's Dark Masters, ale wydaje mi się, że tak właśnie było), co dla kogoś kto ma 12 dzieci nie jest specjalnie wygórowanym kosztem za bezpieczeństwo, natomiast Imperium kojarzy im się z wysokimi podatkami i jawną dyskryminacją.
Członkowie Zakonu Kruka, który zajmuje się zwalczaniem nieumarłych, a w szczególności nekromantów i wampirów, znajdą się w samym środku wojny, gdzie u boku nieumarłych wojsk będą walczyć zwykli śmiertelnicy. Nie będą jednak brać bezpośrednio udziału w tym dziwnym konflikcie, ale ich działania mogą mieć wpływ na losy tej mrocznej krainy. Tutaj wrogiem mogą być nie tylko zrodzone z mrocznej magii bestie, ale także zwykli ludzie, których niechęć do Imperium jest znaczna. Śmierć może czaić się na każdym rogu, ale tym razem bohaterowie będą lepiej przygotowani do walki, niż jak to miało miejsce w poprzedniej części.
A co do najbardziej rzucających się w oczy powiązań to prawdopodobnie wrócą niektóre postacie z Geheimnisnacht i bardzo możliwe, że odwiedzicie niektóre miejsca z pierwszej części.
E. Klimatem ta sesja będzie miejscami nawiązywać do przygód Van Helsinga, a także do Wiedźmina - polowania na potwory, eksploracja, walka o przetrwanie, a może nawet i groteskowy bal na zamku jednego z Von Carsteinów. Wszystko to okraszone ponurym, sylvańskim stylem, w którym dobrze się czuję jak widać po części pierwszej.
