| Ostatni z wikingów dopiero przed chwilą zauważył ścieżkę z krwi.
Nie to nie może być Walhalla. Pewnie gdzieś źle skręciłem. Może powinienem pójść w lewo? Nie, na pewno zaraz za tym białym światełkiem droga wiodła na lewo. Aj, pogubiłem się.
Fredrik nie spodziewał się takiego zwrotu zdarzeń. Teraz dopiero do niego dotarło, jak to może zaważyć na jego przyszłości po śmierci. Już by wolał prowadzić hordy demonów na rzeź niż tutaj bawić się w łamigłówki.
Ta mgła, ona nie może tu być przypadkowo. Na pewno nie jest to para wodna ani dym. Więc co to? Przecież tu jest wszystko takie nieprawdziwe. Może coś pozmieniano we wszystkich, tutaj. Może ta kobieta nie miała przednich zębów? A skoro coś jej dodano to mi coś mogli odjąć.
Nagle złapał się za swój warkocz. Gdy wyczuł, że jest w nienaruszonym stanie, na jego twarzy pojawił się wyraz ulgi. Był to dla niego punkt honoru. Nawet podczas tortur nie obcięto go mu, bojąc się jego gniewu.
Teraz zaczął przyglądać się spotkanym duszom. Co najmniej jedna była z Europy. Tego mógł być pewien. Tylko kim jest ten człowiek w przedziwnym, dwuczęściowym ubraniu? A i ten ciemnoskóry. Na pewno jakiś odmieniec z Afryki. Jak nic.
Fredrik poczuł się samotny. Nie było tu nikogo, z kim mógłby pogadać o „starych dobrych czasach”. Wszyscy byli mu obcy. Gdyby nie jego poczucie męskości, pewnie by teraz rzewnie płakał. Jednak jego mina pozostała grobowa. Spełzł z niej cień uśmiechu. Nie miał pojęcia, po raz pierwszy chyba, co robić. Jeżeli się stąd nie ruszy, pewnie zostanie tu do końca wszystkiego. Z chęcią poszedłby sam, jednak wiedział, że nie przypadkiem się tu dostał.
-Idziemy gdzieś? Może macie jednak lepszy plan?
Oczywistym wyborem drogi byłaby dla niego ścieżka z krwi. Jednak dlaczego nie pójść pod prąd? Może lepiej jeżeli pójdą tam gdzie jej nie ma?
__________________
"Tylko uczciwi pozostaną dłużej żywi
Będą umierać powoli
Tak znacznie bardziej boli
Więc zastanów się co wolisz" |