| Luinëhilien
Gdy elfka rozglądała się, jej wzrok spotkał się z wzrokiem owego człowieka, który wtedy miał "genialny plan". Gdyby nie jego gadanina, już pewnie dawno byliby na wolności. W ogóle nie znosiła ludzi, a tym bardziej takich jak on. Zapewne jest jakimś druidem, czy kapłanem, może czarodziejem... Na pewno kimś, kto nie ma zerowego pojęcia ani o walce, ani o prawdziwym życiu. Gdy usłyszała że to już niedaleko poczuła ulgę. Nigdy by się do tego jednak nie przyznała. Jej twarz cały czas była kamienna, a wzrok mściwy. Od czasu do czasu potykała się o kamienie i zataczała lekko, prawie niewidocznie.
__________________
A ja niestety nie mam nic na swoje usprawiedliwienie. Co spróbuję coś napisać, nic mi nie wychodzi. Nie mogę się za nic zabrać, chociaż bardzo bym chciała. Nie wiem, co się ze mną dzieje. W najbliższym czasie raczej nic nie napiszę. Przepraszam. |