Niles Elmwood

Hiroshi Sugita

Hiroshi odetchnął z ulgą przekonany, że to są duchy zmarłych ludzi, takich jak on. Dusze tych dwóch kobiet miały jakże inne rysy od japońskich przedstawicielek ich płci. Zastnawiał się przez chwilę jak wyglądały za życia. Wyobraził sobie ich oblicza w ziemskich barwach, kolor oczu mógł być podobno właśnie niebieski. Ich widok przypomniał mu o bliskich, których zostawił po drugiej stronie. – Pewnie wkrótce ich zobaczę, z pewnością do mnie dołączą – dopiero teraz uświadomił sobie jakie konsekwencje niesie za sobą śmierć Samuraia i honor klanu. – Wierzyłem, że ma to oddzwięk tylko w tamtą stronę, a jednak jest to wieczność. Mimo początku, nie ma końca... - Hiroshi przyjrzał się również postaci dziwnie wyglądającego prymitywnego olbrzyma. - Wojownik – pomyślał – Barbarzyńca.

Ich imiona brzmiały dziwnie. Nigdy nie słyszał podobnych. - Ma to swoje zalety – pomyślał. – W moich oczach są jedyni w swoim rodzaju. Febrine Seurie, Maria Renata i Fryderyk Krwawy. Krwawy? Tak ten ostatni to z pewnością Barbarzyńca. Kobieta wojownik? Dziwne obyczaje... – pomyślał sobie lekko zgorszony dyskretnie przyglądając się uzbrojeniu Febrine. - Co nas łączy wspólnego? To groteskowe miejsce. Istnieje życie po śmierci, jednak jak różne od nauki Zen... – myślał przeciągając wzrok po szarej, spustoszonej i chłodnem wiejącej kamienistej krainie. Obserwując Marię smakującą krew zastanowił się, czy wszystkie zmysły działają jak w życiu przed śmiercią. Istota jego własnej nowej natury bardziej go w tym momencie interesowała od krajobrazu krainy. Podskoczył do góry z nadzieją wzbicia się ponad mgłę lecz ciężko opadł na ziemię. - Właściwie niewiele różni się to od życia śmiertelników.

– A może wcale nie jesteśmy nieśmiertelni – Hiroshi podniósł z ziemi ostro zakończony kamień, w zamiarze rozcięcia swojej skóry na klatce piersiowej.