| - John! - Nie dało się nie wychwycić żywego entuzjazmu w głosie kobiety, która odczekała dosłownie sekundę nim wstąpiła do salonu, w którym Thompson najwyraźniej urządzał sobie czysto męskie spotkanie towarzyskie. Wspaniale!
- Czy mi się zdawało, czy usłyszałam magiczne słowo? - Zapytała, nie zatrzymując się i zachowując jakby była u siebie. Rękawiczki oraz płaszcz wylądowały na dłoniach kamerdynera, na którego panna Hunter ledwo zerknęła, zbytnio zainteresowana gośćmi, by zwracać uwagę na znanego jej człowieka.
- Mam nadzieję, że zostało jeszcze tej twojej herbaty - wyraziła swoją obawę, połączoną z wyraźną naganą, że jeszcze takowa nie została jej podana. Pomijając całkiem fakt, że dopiero co wpadła i to całkowicie nie zapowiedziana. - Umieram z pragnienia.
Ruszyła energicznie w stronę gospodarza by odpowiednio się z nim przywitać i poprawić ten jego koszmarny krawat.
- Na litość boską, następnym razem będziesz musiał pozwolić mi kupić ci coś odpowiedniego. Ten wygląda tragicznie. Znowu sam wybierałeś? - I nie czekając na odpowiedź przeniosła spojrzenie na zebranych mężczyzn i dokonała własnej prezentacji. - Elizabeth Hunter, ale na boga, Liz starczy w zupełności.
__________________
“Listen to the mustn'ts, child. Listen to the don'ts. Listen to the shouldn'ts, the impossibles, the won'ts. Listen to the never haves, then listen close to me... Anything can happen, child. Anything can be.” |