| - Oczywiście, że poszedł - odpowiedziała na pytanie John’a. Co prawda oczywistym ów fakt nie był, bowiem równie dobrze mogło się okazać, że nikt tyłka ruszyć w kierunku schodów nie miałby ochoty, jednak szczegół ten wydał się w obecnej chwili na tyle mało istotnym, że został on całkowicie pominięty. Liz, pomimo wyraźnego wpływu jakie sama myśl o trupie i jego stanie miała na stan jej żołądka, nie mogła się powstrzymać przed tym by nie spojrzeć na niego jeszcze raz. Widok był doprawdy makabryczny. Nawet przyłożenie dłoni do ust nie pomogło. Cichy jęk wyrwał się z jej ust gdy świadomość powoli podrzucała jej ewentualne konsekwencje całego zdarzenia. Na szczęście ściana była na tyle blisko by można się było o nią swobodnie oprzeć.
- To bardzo dobre pytanie - odparła na słowa Kinga.
__________________
“Listen to the mustn'ts, child. Listen to the don'ts. Listen to the shouldn'ts, the impossibles, the won'ts. Listen to the never haves, then listen close to me... Anything can happen, child. Anything can be.” |