| Milka brykając po górach wyładowywała swą złość na zaspach śnieżnych, rozrzucając je łbem na lewo i prawo. Gdy w końcu się zmęczyła, spociła i uspokoiła, wróciła powolnym krokiem do skupiska ludzi i kosmitów.
Jej dumne, fioletowe cielsko parowało na chłodzie, a z pyska dyndała spieniona ślina. Po dumnej krowie nie pozostało ani śladu, a wszystko przez nawiedzonego polityka z Polski.
Siadając na zadzie, popatrzyła po zgromadzonych, przysłuchując się rozmowom i reakcjom. Grzebiąc kopytkiem w pokrywie śnieżnej, wygrzebała poletko trawki-mrożonki a'la Hortex.
William był dziwny, Edward jeszcze dziwniejszy, Antoni wkurzał, a Putin… Putin był Putinem, Joker jakoś dziwnie przycichł, a Smecker niedługo opierniczy samotnie cała bombonierkę, a Buu… musi czym prędzej załatwić mu zakaz zbliżania się. Psychofani potrafią być bardzo niebezpieczni. Kiedyś… teraz najważniejsza jest trawka.
"Biedny Harry…" pomyślała krowa "Uwzięli się na niego od pierwszego dnia… jak nie dziś to jutro go zlinczują…"
- Panie Macierewicz, cooofnę swój głooos jeśli przyrzekniesz na Konstytuuucję, że nie tkniesz nigdy więcej moooich wymiooon i... skooorooo twierdzisz, że jesteś pooo stronie Druuużyny Pierścienia, zacznij się zachowywać jak jeden z nich, a nie działasz dla zrobienia sooobie dooobrze. - Milka skupiła swój smutny wzrok na chłopcu w okularach. "Chyba czas skrócić jego męki…" pomyślała, po czym zaczęła jeść.
__________________
"Sacre bleu, what is this?
How on earth, could I miss
Such a sweet, little succulent crab" |