Nie mam dużego doświadczenia w RPG. W Warhammera grałem jakis czas z jedną drużyna i mimo, że Mg był świetnym narratorem to wkurzało mnie nie raz, że gracze śmiali się okrutnie z mojej niewiedzy. Takie problemy miał pewnie nie jeden początkujący gracz. Teraz z kolei znam system bardzo dobrze, ale nie mogę do nich wrócić, ponieważ:
a) Mam nie miłe wspomnienia związane z tym właśnie śmiechem
b) MG się na mnie obraził, że wcześniej porzuciłem jego sesję ze względu na to właśnie traktowanie.
Żeby więc przyjąć nowego gracza trzeba więc wg mnie być cierpliwym i tłumaczyć miast śmiać się i uśmiercać kolejne postacie. Jeżeli to juz się posiada to wychowanie takiego nowego RPGowca może być powodem do dumy.
Poza tym podzielam pogląd Hammena i daje mu plusika do reputacji
(po cos napisali tam: Zgadam się/Popieram).