Mosby długo przyglądał się ciału Borata. Słaby uśmiech widniał na jego twarzy, kiedy schylił się nad pozostałościami kostiumu szczura i wziął jego wąsy.
- Mówiłem, że są sztuczne - powiedział, zakładając je sobie na twarz. Pasowały jak ulał. - To za Barneya…

- Dobra Panie i Panowie, dzięki za miłą współpracę. Nie czuje się usatysfakcjonowany tym zwycięstwem, ponieważ byliśmy zbyt blisko porażki i gdyby nie pewna pomyłka, to zapewne teraz wszyscy bylibyśmy martwi. Następnym razem musimy postarać się bardziej.

Ted ruszył w stronę drzwi wyjściowych z Hogwartu. Zatrzymał się przed nimi, po czym spojrzał ostatni raz po zebranych.
- Oddaje głos na Ryoku. Teraz wybaczcie, ale mam randkę.

Mosby opuścił Hogwart. Pozostali mogli przez chwilę słyszeć jeszcze trzepot skrzydeł jakiejś istoty, która zabrała Teda do domu, do Nowego Yorku.

* * *

- I w taki oto sposób moja kochana, uratowaliśmy Hogwart i cały świat przed siłami zła. - Siedząc wygodnie na kanapie w swoim mieszkaniu, Ted skończył właśnie swoją, tylko trochę podkolorowaną opowieść. Tuż obok, siedziała wpatrzona w niego cycata blondynka, którą poznał w barze.

- A co z tą porwaną dziewczynką? - zapytała przejęta kobieta.

- Z jaką dziewczynką? - Ted spojrzał na nią zdziwiony. - A, TĄ dziewczynką. No, została uratowana… prawdopodobnie…

- I to wszystko dzięki tobie.

- Niczego bym nie osiągną, bez moich wiernych pomocników. Samemu trudniej byłoby mi uchwycić przestępców… troszkę trudniej.

- Ach tak… - Blondynka zbliżyła się do niego podekscytowana możliwością spędzenia wieczoru z bohaterem. Jej oczach tliło się podniecenie.

On w odpowiedzi przeczesał swój wąs i w końcu spojrzał na nią dumnie.

- Właśnie tak…

ROK 2030

- I w ten oto sposób dzieci, poznałem waszą mafię - Ted zakończył swoją opowieść. Z wyczekiwaniem wpatrywał się w syna i córkę, czekając na ich reakcje.

- No tak, ale po cholerę opowiadałeś ten ostatni fragment?

- Zmień słownictwo kiedy mówisz do ojca. Co do tej ostatniej części… chyba nie skończyłem opowiadać wam historii, jak poznałem waszą matkę, prawda?

- Ta blondyna to była mama?

- Pff. Oczywiście, że nie - Ted parsknął na taki głupi pomysł. - Ale wszystko się ze sobą łączy. To naprawdę długa historia…