| Maria
Dziewczyna uniosła brew i skrzywiła się brzydko. Eperanza powinna zdawać sobie sprawę, że takie zagrywki nie przyniosą niczego dobrego. Maria dramatycznie starała się zachować resztki własnej niepodległości i wszędzie tam gdzie jej życie nie zawisało na włosku eksponowała swoje osobiste interesy.
- Będę musiała? - pokręciła głową i odwróciła się z powrotem do Chrisa. - No więc mówiłeś, ze wyrywasz się z tej dziury...?
Spojrzała w oczy chłopakowi zachęcając do rozmowy. Do momentu, do którego będzie mogła siedzieć tu spokojnie zabawiając gości i pijąc darmowe drinki z pewnością nie wróci na scenę.
Starała się skupić na szczerym uśmiechu, ale w głowie szumiała złość. "Co ona sobie do kurwy nędzy wyobraża?! Chce Ważniaka to niech liże mu dupę przez pół nocy. Ja nie mam już na to ochoty. Ona MI załatwia faceta?! Coś się jej popieprzylo najwyraźniej!" |