| Dziewczyna słuchała z wielką uwagą każdego słowa krasnoluda. Gdy usłyszała, że powiedział do niej piękna nieznacznie się zarumieniła, bardzo podobał jej sie jego uśmiech - taki przyjazny. Po skończeniu dialogu Korena, Anselma odezwała się do kretożura:
- On chce cię uwolnić. To nawet dobrze, bo sama bym sobie nie poradziła. Musi przestrzelić bransolete, która cię więzi. Wyciągnij jak najdalej potrafisz uwięzioną łapę i stój nieruchomo. Krasnolud prosi cię żebyś mu nic nie zrobił jak już cię uwolni. Pewnie masz właściciela, a proch robi wiele hałasu, dlatego będziemy uciekać.
- No tak racja, do karczmy raczej się nie dostaniemy. Jedynym miejscem gdzie będziemy mogli przenocować jest las. Dobrze się składa bo znam go jak własną rękę, ale to jest twoja decyzja czy alej z nami pójdziesz, bo wcale nie musisz. Po uwolnieniu możemy się rozdzielić, bo przez nas będziesz miał same problemy. Tylko mam do ciebie jedną prośbę. Czy mógłbyś zostać z kretożurem chwile sam, bo ja będę musiała uzupełnić zapasy?
__________________
"Czasami nie ważne jest to co się widzi, tylko to w co się wierzy" |